W związku z obchodami "Dnia Strażaka" członkowie Koła Emerytów i Rencistów Pożarnictwa RP we Włodawie woj. Lubelskie uczestniczyli z tej okazji w uroczystym spotkaniu. Spotkanie nawiązywało też do jubileuszu 20-Lecia powstania Państwowej Straży Pożarnej. Uroczystość odbyła się w dniu 11 maja 2012 r. Spotkanie otworzył Prezes Koła bryg. w st. spocz. Edward Morawski witając wszystkich przybyłych emerytów oraz gości w osobach : mł. bryg. Pawła Matczuka - Komendanta Powiatowego PSP we Włodawie oraz jego Zastępcę mł. bryg. Dariusza Pytkę. W uroczystości uczestniczył także członek Zarządu Wojewódzkiego ZEiRP RP w Lublinie asp.sztab. w st. spocz. Waldemar Moszczyński. 
Spotkanie było okazją do złożenia najlepszych życzeń dla najstarszych emerytów oraz tych najmłodszych stażem. Wspominano też z sentymentem odległe lub mniej odległe lata służby. 
W dniu 6 maja br. nasi emeryci uczestniczyli też w obok czynnych strażaków zawodowych i ochotników w uroczystej Mszy Św. z okazji Dnia Strażaka celebrowanej przez Księdza Kapelana Powiatowego Strażaków.
Opracował : bryg. w st. spocz. Edward Morawski.

W dniach 08 - 11 marca 2012 roku, Zarząd Wojewódzki ZE i RP w Lublinie zorganizował swoje wyjazdowe posiedzenie. Odbyło się ono w Białym Dunajcu, w gościnnych progach pensjonatu, Janiny i Stanisława Sieczki.
Jeszcze w czasie podróży, w autokarze odbyły się demokratyczne wybory władz wycieczkowych, to jest: starostą został kol. Dworak Paweł, „kaowcem” wybrano Malugę Adama, a że brać strażacka bez śpiewów nie może się obejść – na tak zwanych zapiewajłów wybrano kol. Protasia Mariana i kol. Wisza Edwarda. Trzeba przyznać, że przez całą drogę sprawnie prowadzili śpiewy chóralne, a jak się zmęczyli wspomagali się nagraniami z płyt. Starosta również przez całą drogę niezmordowanie zaspokajał potrzeby kulinarne wycieczkowiczów, podając a to kanapki, a to kiełbasę z dzika (tak !), a to wreszcie napoje , tj. soczki, cole itd.
Kaowiec Adam układał w tym czasie program kulturalny, pilnie uważając by niczego nie przegapić. I dlatego w pewnym momencie uzmysłowił wszystkim, że dziś mamy Dzień Kobiet , po czym zaintonował chóralne Sto lat ! By przypomnieć naszym białogłowym „dawnych wspomnień czar”, prezes S. Marek wręczył każdej pani (a było ich 13) paczkę …… rajstop! Mimo usilnych starań nie mogliśmy nigdzie kupić tradycyjnych goździków (a szkoda !), ale panie były chyba zadowolone i pewnie rozbawione.
Nim dojechaliśmy na miejsce, śpiewaliśmy jeszcze raz Sto lat, bo kaowiec przypomniał nam, że nasz pracowity sekretarz Zarządu Wojewódzkiego Adam Skowronek obchodzi też w tym dniu urodziny, toteż życzeniom nie było końca…

W pensjonacie odbyły się obrady Zarządu Wojewódzkiego z udziałem zaproszonych prezesów kół. Omawiano miedzy innymi:

• projekt zmian w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie funduszu socjalnego emerytów i rencistów,
• przebieg zebrań sprawozdawczych w kołach;
• realizacja funduszu socjalnego w 2011 roku; informacja o odznaczeniach i wyróżnieniach w 2011r., oraz o wnioskach i ankietach osobowych złożonych w 2012r
• utrwalanie pamięci o dziejach pożarnictwa na Lubelszczyźnie
• oraz zapoznano się z informacją Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej.

Na zakończenie dwudniowych obrad Zarząd przyjął plan pracy na 2012 rok. Każdego dnia obrad wywiązywała się gorąca dyskusja, w której najważniejszym tematem-życzeniem była zmiana rozp. MSW w sprawie funduszu socjalnego w formie zaproponowanej przez związki sł. mundurowych.Ponieważ założeniem imprezy było połączenie pięknego z pożytecznym, skorzystaliśmy        z okazji że jesteśmy w bardzo ciekawym regionie Polski, więc wybraliśmy się do miejscowości Szaflary, by w Termach Podhalańskich podleczyć nadwyrężone zdrowie, jako że większość uczestników wycieczki była w wieku ….słusznym. Tam na podgrzewanych (do temperatury 38 st. C) basenach zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych zainstalowanych jest wiele urządzeń jak zjeżdżalnie, hydromasaże, jacuzzi, gejzery wodne, łaźnia parowa itp. Obiekt Termy Szaflary powstał w kwietniu 2009r i był pierwszym takim ośrodkiem na Podhalu. Woda termalna która wypełnia niecki basenów, ma silne właściwości lecznicze, działające kojąco m. in. na: układ mięśniowo-stawowy, nerwice, łagodzą objawy chorób skórnych, poprawiają samopoczucie. Z tych dobrodziejstw ochoczo korzystali wszyscy uczestnicy wycieczki i to zarówno w pierwszym dniu jak i w ostatnim, bo w drodze powrotnej jeszcze raz tu zawitaliśmy. Drugiego dnia pojechaliśmy zwiedzać kopalnię soli w Wieliczce. Zabytkowa Kopalnia Soli w Wieliczce stanowi jedyny obiekt górniczy na świecie, czynny bez przerwy od średniowiecza do chwili obecnej. Jej oryginalne wyrobiska (chodniki, pochylnie, komory eksploatacyjne, jeziora, szyby, szybiki) o łącznej długości około 300 km usytuowano na 9 poziomach, sięgających do głębokości 327 m ilustrują wszystkie etapy rozwoju techniki górniczej w poszczególnych epokach historycznych. Kopalnię zwiedzaliśmy przez trzy godziny, pełni podziwu dla trudu górników , szczególnie tych średniowiecznych. Trzeciego dnia pojechaliśmy do Białki Tatrzańskiej, by „zaliczyć” tamtejszą Banię, czyli baseny z wodą termalną. Jest to obiekt chyba największy w Polsce, bo obejmuje obszar 8600 m kw. i ciągle się rozbudowuje. Dodatkową atrakcją są stoki i wyciągi narciarskie usytuowane bezpośrednio przy Bani z czego skorzystało dwóch naszych kolegów-narciarzy. Gdy po atrakcjach spotkaliśmy przy autokarze – obie grupy były bardzo zadowolone. Gdy 11-go marca przyszła pora odjazdu, zrobiło się smutno… Ale cóż poradzić: zaśpiewaliśmy „…alarm na wóz na wóz, strażacka trąbka gra…” i pojechaliśmy do domów, życząc sobie nawzajem by w takim samym dobrym zdrowiu spotkać się niebawem lub najpóźniej za rok. Warto dodać, że wszystkie koszty związane z zakwaterowaniem, wyżywieniem i atrakcjami turystycznymi pokrywali sami uczestnicy we własnym zakresie. Należy jeszcze dodać, że wyjazd nie doszedłby do skutku, gdyby nie życzliwość Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego PSP st. bryg. Tadeusza Milewskiego, który udostępnił nam służbowy autokar, za co serdecznie dziękujemy

Opracował: Adam Walczuk

Zdjęcia udostępnił: Adam Skowronek